Wat is nu écht het aller, allermooiste cadeau?

Tijdens het fotograferen zie ik veel geschenken langskomen. Lange tafels vol crèmekleurige, elegant verpakte cadeautjes met een mooi lint eromheen, speciaal uitgezocht voor het huwelijkspaar. De toekomstige lievelingsknuffel van een pasgeboren baby naast een vensterbank vol handgeschreven kraamkaartjes. Zoveel moois…

Maar het liefste wat je iemand kan geven, is tijd.

Tijd voor een liefdevol kneepje in haar hand, jouw hoofd op zijn schouder. Een knipoog naar jezelf in de spiegel, een schaterlach die je favoriete melodie wordt. Tijd om jezelf en elkaar echt te zien. Om met aandacht en liefde te kijken naar onze levens die bij elkaar komen, kriskras door elkaar lopen en waaruit ontelbare, nieuwe verhalen groeien.

Ik wil precies die momenten vangen waarvan je wil dat ze bij je blijven, die je niet aan je wil laten voorbijgaan. Die je in een doosje wil doen, in je hart op wil bergen. Ik wil op jouw persoonlijke pauzeknop drukken, een rustpunt creëren in de snelheid waarin ons leven aan ons voorbijraast.

Dat doe ik door van iets wat eigenlijk niet meer tastbaar is, iets te maken dat je zo weer voor je kan zien. De warmte te bewaren en een ander licht op je te werpen. Je de ruimte te geven om jezelf te tonen. Ik heb veel overwonnen door mijn passie achterna te gaan, en ik wil ook weten waar die van jou ligt. Om de kleurrijke explosie van wat liefde voor jou betekent van gevoel naar beeld vertalen. Zo leg ik alle vormen van geluk voor je vast, zodat je ze altijd bij je kan dragen.

Zodat je die momenten niet alleen met elkaar doorbrengt, maar ze ook eindeloos herbeleeft en kan delen. Voor jullie, en voor diegenen na jullie. Want wat je met liefde plant, raakt nooit uitgebloeid.